De Vierschaar

Horecazaak ‘De Vierschaar’, het vroegere ‘Ferme du Christ’ in het midden van het Kluisbos, was jarenlang eigendom van de gemeente Kluisbergen tot het in 1992 van de hand werd gedaan voor 100.000 €. Het werd jarenlang bewoond en uitgebaat door het gezin van Max Vandewiele en vanaf 1992 achtereenvolgens door Paul Breda, Valerie Beernaerts en Gloria Beernaerts. In 2011 werd het tenslotte aangekocht door Ann-Sophie Claerhout uit Oostrozebeke.

Aangezien de gemeente Kluisbergen voorkooprecht had, ging Ann-Sophie eerst informeren of er bijzondere verplichtingen gekoppeld waren  aan de aankoop en uitbating van restaurant-bistro ‘De Vierschaar’.

Dit bleek na een bezoek aan het gemeentehuis best mee te vallen : het gebouw diende uitgebaat te worden als een horecazaak (wat ook de bedoeling was van Ann-Sophie) en er mocht een nieuw speelplein geplaatst worden op het aanpalend stuk eigendom van de gemeente, vermits dit vroeger ook altijd al een speelplein was geweest.

De jonge ondernemer in Ann-Sophie zag haar kans, had een droom en wou van háár Vierschaar een uitstekende horecazaak maken.

Slechts een paar weken na de aankoop kreeg Ann-Sophie van de burgemeester echter al te horen dat het verkeer uit het bos zou geweerd worden en dat met onmiddellijke ingang de Torendreef,  de weg tussen ‘De Vierschaar’ en ‘De Toren’ zou afgesloten worden. Ook de Vierschaarstraat, de weg tussen Knokt en ‘De Vierschaar’ zou niet meer onderhouden worden, om het verkeer op die manier uit het kluisbos te bannen.  Meteen kreeg de toekomst van de handelszaak dus een flinke dreun, want een niet-bereikbare horecazaak maakt geen schijn van kans. 

Maar daar bleef het niet bij  : een nieuwe klap kreeg Ann-Sophie enkele weken later toen ze te horen kreeg dat ze een IBA (een installatie voor individuele Behandeling van Afvalwater) moest installeren, een investering van ettelijke tienduizenden euro’s. Eerder was daar nooit sprake van geweest, en dringend was het blijkbaar ook niet, vermits eigendommen van de gemeente Kluisbergen zelf, zoals Verblijfcentrum Vogelsanck met zijn 10.000 bezoekers per jaar en gelegen in hetzelfde bosgebied, nog steeds niet voorzien is van een IBA. Maar voor Ann-Sophie was er geen genade, ze zou en moest een investering doen van 50.000 € voor deze IBA. En dus deed Ann-Sophie plichtsbewust wat haar werd opgelegd..

Maar nog was het niet genoeg : Ann-Sophie wou een eikenhout, gekeurd speeltoestel kopen, maar dit werd door het gemeentebestuur afgekeurd, omdat er een kleine hoeveelheid kunststof aan bevestigd zat. Om tijdelijk toch over een speeltoestel te kunnen beschikken, kocht Ann-Sophie dan maar een wegneembaar en opblaasbaar springkasteel, maar ook dat mocht ze niet plaatsen in het bos op het grondgebied van Kluisbergen. Uiteindelijk vond ze hier een oplossing voor, door dit springkasteel aan de overkant van de straat te plaatsen, op een stuk grond dat eigendom was van onze Waalse buurgemeente Mont de l’Enclus.

Door het gebrek aan onderhoud van de Vierschaarstraat (tot 2014 werd het onderhoud van deze weg beurtelings gedaan door Kluisbergen en Mont de l’Enclus, maar Kluisbergen verwaarloosde deze opdracht) werd de Vierschaar zoals verwacht compleet geïsoleerd , zelfs in die mate dat de

brievenbestellers van BePost nog weigerden langs te komen en Ann-Sophie zich genoodzaakt zag dagelijks haar briefwisseling in het postkantoor van Berchem te gaan afhalen.

Maar nog was het niet genoeg : regelmatig kreeg ‘De Vierschaar’ schriftelijke opmerkingen van de gemeente Kluisbergen over slecht geplaatste afvalcontainers of vuilniszakken. Deze moeten natuurlijk wel ergens staan, als je werken uitvoert of een zaak exploiteert.

Compleet moegstreden stapte Ann-Sophie Claerhout (°31.10.1979°) op  15 april 2014 uit het leven in háár Vierschaar.

Op 2 juni 2014 stond in de regionale berichtgeving te lezen dat Kluisbergen de Vierschaarstraat zou herstellen…